Każda kompletna korba rowerowa składa się z dwóch ramion, osi suportu oraz zębatki. Schemat wygląda następująco: odwrócone względem siebie o 180’ ramiona korby, połączone są ze sobą poprzez znajdującą się pomiędzy nimi oś suportu. Zębatka natomiast, lub w zależności od modelu system zębatek, połączona jest zawsze z prawym ramieniem korby. Ilość zębatek w jakie wyposażono dany mechanizm korbowy uzależniona jest od jego typu oraz rodzaju. W zależności od modelu mogą być na stałe zespolone z korbą, lub umożliwiać wymianę jej poszczególnych elementów (tarcz).
Materiał z jakiego wykonane są korby rowerowe uzależniony jest od klasy danego modelu jak również od jego przeznaczenia. Ze względu na to, że jest to jeden z masywniejszych elementów jakie możemy spotkać w rowerze, producenci dokładają wszelkich starań, aby był on możliwie najlżejszy przy jednoczesnym zachowaniu jak największej sztywności i wytrzymałości. Aczkolwiek na samą sztywność, poza surowcem z jakiego zostały wykonane poszczególne elementy, ma również wpływ technologia w jakiej została wyprodukowana dana korba rowerowa, jak również sam system mocowania.
Najpopularniejszymi systemami mocowania korb do osi suportu są: połączenie na klin, system na kwadrat, połączenie na wielowypust oraz system ze zintegrowaną osią. Każde z tych rozwiązań ma swoje mocne i słabe strony, a ich zastosowanie uzależnione jest od typu oraz rodzaju roweru, jak również sposobu jazdy. Wynika z tego, że nie ma jednego uniwersalnego rozwiązania które spełni oczekiwania wszystkich klientów, a to na które Ty się zdecydujesz będzie zależało od tego czego oczekujesz od swojego napędu.
Połączenie na klin to najstarsze z opisywanych rozwiązań. Zapewne większość pamięta je z kultowych rowerów tj. Wigry czy Jubilat. Sam system mocowania polega na zamocowaniu ramion korby na osi suportu, której kształt przypomina ścięty walec. Po ich założeniu całość klinuje się za pomocą bolca, który blokowany jest nakrętką. Jest to niezwykle tanie i proste w budowie rozwiązanie, niemniej jego wytrzymałość jest niewielka. Z tego powodu wykorzystuje się je w oldschoolowych rowerach miejskich, gdzie nie ma mowy o przeciążeniach czy wielokilometrowych wycieczkach.
Połączenie na kwadrat to system w którym ramiona korby nakłada się na oś suportu o przekroju kwadratu, a następnie całość dokręca za pomocą śruby. Połączenie jest znacznie trwalsze niż we wspomnianym wcześniej systemie na klin, a przy tym wystarczająco wytrzymałe aby można je było wykorzystywać praktycznie każdym typie jednośladu. Głównym mankamentem systemu na kwadrat jest jego sztywność. Z tego względu w nowszych konstrukcjach odeszło się od stosowanie tego typu rozwiązania.
Wielowypust to bliźniaczo podobne do systemu na kwadrat rozwiązanie, które różni się od swojego poprzednika tym, że na obu końcach osi zamiast kwadratu mamy specjalnie zaprojektowany przekrój, który z racji kształtu czyni ten element korby niezwykle wytrzymałym. Ostatnim stosowanym rozwiązaniem jest system ze zintegrowaną osią. W odróżnieniu od wcześniej opisywanych technologii, w tym wypadku oś suportu zintegrowana jest z ramieniem korby. Dzięki takiemu rozwiązaniu znacznie poprawiono sztywność mechanizmu, jednak ze względu na zastosowanie zewnętrznych łożysk, wpłynęło to negatywnie na żywotność wkładu suportu.
W zależności od konstrukcji jednośladu, producenci w swoich rowerach montują jeden z trzech typów korb. Z tego względu na rynku możemy spotkać następujące rodzaje mechanizmów:
Kontakt
menu
